κακοπώγων

κακοπώγων, ὁ (Α)

πάπ. αυτός που έχει κακό πώγωνα, αραιή γενειάδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -πώγων (< πώγων), πρβλ. ματαιο-πώγων, χαλκο-πώγων].